Wednesday, October 21, 2009

Aku yang Suka Romantik...

;) Tidak la dapat aku pasti sama ada aku ini romantik ke tak, tapi aku suka orang romantik-romantik dengan aku, lebih-lebih lagi dah kahwin ni. Siapa kata lepas kahwin no more romance? Cehhh salah itu... Pasangan yang ada sifat sentimental sikit ni memang buat aku cair la. Tak salah lelaki menangis sekali-sekala, menunjukkan sifat terdalam lubuk hatinya. Kalau berlakon tu lain cerita la... Sentimental okay, tapi bagi aku pada orang tertentu aje la. Kalau ramai-ramai kang, mental pulak aku ngadapnya.
Aku ni perempuan, boleh dikata fitrah perempuan ni sekeras-keras mana pun hati perempuan, ingin sesekali diberi layanan yang romantik. Lebih-lebih lagi la perempuan manja bedo'oh macam aku ni (ke manja mengade-ngade? huhuhu...), bukan sesekali tapi kalau boleh selalu. Tapi kalau selalu sangat kang, muak pulak. Pendek kata, less is more. Macam pakai blusher, pakai sikit nampak berseri, pakai banyak macam terdesak, terlampau banyak macam badut.
Lagipun, dah namanya perempuan ni emosi-emosi hehehe lagi-lagi apabila 'sahabat' datang bertandang, so setting mood tu kena cun, ngam sikit, kalau tak, kena angin lintang. Lelaki tak percaya? Try la have a happy period sekali huhuhu...
Dulu masa kecik-kecik, aku dah tau dah aku ni suka benda-benda sentimental romantik ni. Mungkin menurun belah mak kot. Dari kecik dah suka sangat dengar lagu-lagu oldies zaman 50-an sampai la 70-an macam Elvis, Lobo; lagu-lagu cintun zaman rock kapak baik yang Malaysia mahupun Barat, belum lagi pop balada termasuk la geng-geng Ramlah Ram, Rahim Maarof, Eric Clapton, errr ramai lagi; belum lagi kena jugak lagu leleh zaman band banyak mula nama dengan huruf S... Scan, Spoon, Spring, Slam... boyband yang tumbuh macam cendawan seperti 911, Backstreet Boys, Boyzone (I'll never break your heart la kunun...), sampai la sekarang If I Were a Boy la, Pupus la, Selimut Hati la....entah macam-macam, suka sangat layan jiwa-jiwa ni... Happy-happy birthday ni seronok sangat. Mak pun suka sangat buat kek homemade, takde icing-icing. Pastu tiup-tiup lilin sebelum gi sekolah. Haaa itulah sisi-sisi orang yang suka sentimental ni. Orang yang kurang sentimental dan kurang romantik ni tak berapa heran benda-benda ni. Tetapi kalau jatuh cinta, keras batu macam mana pun boleh tetiba belikan kita perfume mahal hehehe....
Masuk umur remaja sikit, baru nak reti ada crush dengan 'pihak sebelah sana' (lelaki daaa...), lagi la berangan. Zaman sekolah menengah tu rasa terharu je tak pernah dapat coklat Vochelle, gara-gara iklan "dia betul-betul cintakan saya!!!" tu...hehehe... Mana la ada lelaki nak rapat, rupa gitu-gitu aje, geek pula, ada psiko-psiko sikit, garang dengan lelaki bukan main (bukan apa, fobia sangat, baca la post-post aku yang lepas). Orang lain dapat 'request' macam-macam, apple request la, candy request la, coklat la... aku dan kawan-kawan senasib je yang terkulat-kulat huhuhu... takkan la nak bagi diri sendiri, pathetic pulak gayanya... Tapi hikmahnya, sekarang aku sedar la, aku dapat concentrate dengan studies pada masa itu kerana tak lari fokus dengan benda-benda jiwa tu. Sublimation la katakan. Bayangkan kalau aku yang jiwa-jiwa ni diberi benda jiwa-jiwa pada masa itu, tak tau la apa jadi...
Lepas sekolah menengah baru pandai bercinta (chewahhh!!!). Arrrggghhh...malas la aku nak cerita lebih-lebih, cinta monyet dan cinta kampus nih (husband aku baca kang kui kui kui).
Hmmm kenangan romantik antara yang best? Aku pernah diberi perfume Forever and Ever by Dior dengan tak semena-menanya. Ribut taufan takde, merajuk-rajuk pun takde... Sampai sekarang aku simpan, berapa tahun dah, bau pun dah nak berubah dari asal dah. Tapi sayang nak guna sebarang, apabila rasa special je baru pakai, lantak la bau lari dah, sebab kenangan tu menyentuh jiwa hehehe...
Kenangan romantik lain yang best? Pernah dinyanyikan lagu Wonderful Tonight by Eric Clapton. Bukan Eric la yang nyanyi (kalau dia, pengsan gue). Masa tu rasa special sangat, macam lirik lagu tu, "I feel wonderful tonight..." Masa kecik-kecik suka lagu ni amat sangat, umur baru satu angka pun dah berangan-angan orang nyanyi lagu ni kat aku. Ada jugak kenangan yang seakan romantik tapi lucu. Husband pernah belikan bunga ros dalam pasu. Logiknya ada, bunga tu takkan mati punya kalau jaga elok-elok. Malangnya tangan aku ni bukan 'green hand'. Tanam apa pun payah nak jadi. Nak jadi tu kena tanam pokok heavy metal punya, macam pokok buluh Jepun. Tapi, dalam romantik tu aku rasa lucu, macam movie komedi romantik pulak...
Pendek kata la, aku ni nampak je garang, kasar, hati kering...tapi yang sebenor-benornya jiwa-jiwa...bagi la bunga ros merah ka, coklat ka, perfume ka, surprise gift without any special event ka... Errr susah-susah sangat tak payah la benda-benda material ni, jadi la kalau dapat surprise kiss or hugs semasa kita (malu nak sebut 'aku') masak, pegang-pegang tangan masa shopping (takde la sorang tinggal sekilometer di belakang), suap-suap makan tak kira la di rumah ke, restoran ke (lantak la orang lain jeling, diorang jeles la tu), borak-borak mesra masa breakfast sama-sama lepas subuh semasa anak-anak masih tidur lagi, borak-borak mesra depan tv dalam gelap semasa anak-anak dah tidur...
Yelah, takkan masa dating je nak buat semua tu, apatah lagi masa dah 'halal' ni. Aku rasa sampai ke tua nanti aku akan still nak romantik lagi. Tengok aje la mak aku, masih nak ngedate-ngedate lagi dengan bapa aku.
Romantik? Even dah kahwin ni pun, aku suka bangettt... (terhad kepada husband aje ye, orang lain takde maknenyerr). Titik.

5 comments:

  1. heheheh.. luahan kalbu tu nur.. aduhaii aku jugak yang jauh dari bini... :)

    ReplyDelete
  2. hehehe en. eddy, jgn tensen2...nanti jumpa orang umah, rasa rindu lebih, romantik lebih, best pe...

    ReplyDelete
  3. nanti i buat satu title a response to your entry hahaha.. ok ka?

    ReplyDelete
  4. hehehe ok aje...nak tgk ape pihak sebelah sana ckp...

    ReplyDelete